به گزارش روابط عمومی موسسه صندوق پس‌انداز کارکنان راه‌آهن،  سبحان نظری، رئیس انجمن صنفی شرکت های حمل ونقل ریلی ایران، در دومین همایش حمل ونقل و توسعه اقتصادی که به همت کمیسیون حمل ونقل اتاق بازرگانی تهران در مرکز همایش های بین المللی رایزن برگزار شد، در سخنانی با ادای احترام به مجاهدان سخت کوش جبهه ترابری ایران، گفت: برای من فرصت بزرگی است که به نمایندگی از همکارانم در شرکت های حمل ونقل ریلی ایران در این همایش حضور دارم؛ همایشی که بر همگرایی دو مفهوم بنیادین تمرکز دارد. وی افزود: عرایضم را در چهار محور تقدیم می کنم.

اول؛ اقتصاد مقاومتی مشارکتی از متن تا اجرا

نظری با اشاره به اسناد بالادستی کشور گفت: تسهیل مشارکت بخش خصوصی در توسعه زیرساخت ها و ناوگان ها در اسناد توسعه ای مورد تأکید قرار گرفته، اما متأسفانه با وجود تکرار این احکام، زیرساخت های حقوقی و اجرایی نظام مشارکت جذاب و عاقلانه هنوز شکل نگرفته و عملاً همان رویکرد سنتی و تورم زای خرج دولت ادامه دارد.

وی تأکید کرد: مطالبه فوری ما از وزیر محترم راه و شهرسازی، فعال سازی صندوق توسعه حمل ونقل کشور است؛ صندوقی که به عنوان مهم ترین ابزار توسعه ای غیرفعال، در صورت اجرای اساسنامه مترقی خود و با الگوگیری از تجارب موفق جهانی، می تواند از طریق تأمین منابع پایدار، مولدسازی دارایی های کم بازده دولتی و سرمایه گذاری مشارکتی با بخش خصوصی، نقش یک اهرم انقلابی، تسریع کننده، ارزان کننده و تورم زدا را در توسعه حمل ونقل ایفا کند.

رئیس انجمن حمل ونقل ریلی افزود:  این صندوق همچنین می تواند با کنار گذاشتن پروژه های بی توجیه و عمدتاً سیاسی، از هدررفت منابع در خطوط ریلی غیرضروری و سایر زیرساخت های کم بازده جلوگیری کرده و بهره وری سرمایه گذاری ها را افزایش دهد.

دوم؛ عبور از ترانزیت صرف به خلق ارزش منطقه ای

نظری با اشاره به رقابت های نوین منطقه ای اظهار کرد: کشورها دیگر صرفاً به دنبال عبور کالا نیستند، بلکه به دنبال اتصال هوشمندانه و ایفای نقش در زنجیره های ارزش منطقه ای و جهانی هستند.

وی با ذکر مثالی گفت: اگر کالایی از افغانستان به مقصد ترکیه از مسیر ریلی ایران عبور کند، سهم ما چیست؟ صرفاً عوارض عبور؟ این تمام ظرفیت سرزمین ما نیست.

نظری افزود: ما حمل ونقل ریلی را فقط یک ابزار انتقال نمی دانیم، بلکه آن را هسته اصلی زنجیره ارزش، پیشران رشد پایدار و بستری برای سرمایه گذاری مشترک می دانیم. تا زمانی که مسیرهای ترانزیتی ما فقط گذرگاه باشند و نه محل خلق ارزش، ایران از ظرفیت تاریخی خود بهره نخواهد برد. باید ایران را از گذرگاه به ساختگاه خلق ارزش تبدیل کنیم.

سوم؛ سهم پایین ریل و مطالبات اصلاحی

رئیس انجمن صنفی شرکت های حمل ونقل ریلی با اشاره به آمارهای رسمی گفت: سهم ریل در جابه جایی کالا که زمانی به حدود ۱۲ تا ۱۴ درصد رسیده بود، در سال های اخیر به حدود ۸ درصد کاهش یافت و اکنون نهایتاً به حدود ۹ یا ۱۰ درصد رسیده است.

وی با انتقاد از تداوم این وضعیت پس از سه دهه تأکید اسناد بالادستی تصریح کرد: این عقب ماندگی دلایل روشنی دارد و مطالبات ما از دولت و مجلس شامل اصلاح قیمت های انرژی نزدیک به صفر، وضع عوارض پلکانی و هدفمند بر حمل جاده ای برای کالاهای قابل انتقال به ریل و تخصیص منابع آن به توسعه حمل ونقل ریلی، پایان قیمت گذاری های دستوری در حمل ونقل ریلی مسافر و تا حدودی بار، واگذاری لوکوموتیوها و بهره برداری شبکه ریلی به بخش خصوصی، اجرای قطار کامل مطابق برنامه هفتم، تخصیص عواید ماده ۱۲ قانون رفع موانع تولید به سرمایه گذاران ریلی و تشکیل رگولاتور مستقل در این بخش است.

چهارم؛ ضرورت حضور رسمی بخش خصوصی در سیاست گذاری

نظری با اشاره به جایگاه انجمن صنفی شرکت های حمل ونقل ریلی گفت: این انجمن به عنوان نهادی غیردولتی که در خط مقدم حمل ونقل ریلی داخلی و بین المللی حضور دارد، هنوز جایگاه رسمی در ستاد ملی ترانزیت ندارد.

وی افزود:این خلأ باعث می شود نظرات میدانی و عملیاتی بخش خصوصی در سیاست گذاری های کلان نادیده گرفته شود. درخواست ما، حضور رسمی نماینده انجمن های تخصصی در ترکیب ستاد ملی ترانزیت است.